Geçen hafta yazmadık es geçtik.

   Kötü futbol oynayıp, üç puan aldıktan sonra ne yazalım ki?

   Kötü oynadığımızı eleştirsek, iyi de üç puan aldık.

   Üç puan alışımızı kutlasak, iyi de çok kötü oynadık.

   Bu ikilemden kurtulamayınca, “bırak bu hafta da yazmayalım” dedik.

   Dedik ama bir taraftan da Dalmat hakkında birkaç söz söyleyemedik diye kendi kendimizi yedik.

   Bu adam müthiş… Cuk diye oturdu derler ya işte aynen öyle.

   Haftalardır böyle akıllıca dikine oynayabilen bir oyuncunun eksiğini hissettik durduk.

   Aynı, en geride hem kendi görevini hem de kanattaki arkadaşlarının boşluklarını dolduran atletik stoper Dixon gibi.

   Bunların ikisi tabiri caizse “2d” gibi oldu, takımımıza boyut kazandırdı.

   Ve samsun maçı…

   Yıllardır bu Karadeniz derbisi yüksek tansiyonlu geçer.

   Bu seferde öyle oldu.

   Bir de seyirci sayımızın kalabalık oluşu maça bir başka hava kattı. Alenen mest oldum.