Oğuz Hoca geldi, “Tamam, bu sefer oldu.” dedik.

   Uzun soluklu çalışma yapılabilecek bir kariyer ve karakter.

   Desteği de kimse eksik etmedi.

   Hatta yorumculuğuna bile birkaç hafta göz yumdum; belki kendi kendine bırakır diye.

   Ama nerede? Tam tersi; köşemde bu durumu yazdıktan sonra bile, adam oralı olmadı.

   Sanki bir meydan okuma gibi. Bana değil, camiaya.

   Şimdi dönelim takımın haline.

   İcra edilen bir spor karşılaşması ve sonuçta yenilmek de var yenmek de.

   Ama önemli olan noktalar vardır, başka şeylerde olduğu gibi.

   Yaratanımın bir emri vardır; “İşi ehline ver, adaletli ol!” diye.

   Bilmem diğerlerinde de mi öyle ama konuya giriş noktam Emre Kılıç olacak.

   Belki bunlar yazılıp çizildikten sonra, bu çocuktan bu sezon hayır da gelmeyecek.

   Ama artık yeter, birileri dillendirmek zorunda.