Geçtiğimiz hafta cumartesi günü Karaçayır’a düştü yolum. Boluspor Yılmaz Becikoğlu Gençlik Geliştirme Koordinatörlüğü binasının önüne geldiğimde, hocalara bir selam verip hal hatır edeyim dedim.
Ancak, odalar boştu. Tam dönecektim ki, soyunma odalarının olduğu yerden sesler duyunca oraya doğru yöneldim.
Koridorda karşıma Boluspor’un çiçeği burnundaki başkanı Mahmut Alan çıktı. Beni görür görmez elime sarılıp öpmeye çalıştı. Yanında da Tesis sorumlusu Kemal Hatipoğlu, antrenör Sinan Benli ve kaleci antrenörü Miraç Parlak ile Boluspor Medya Sorumlusu Serkan Güçlü vardı.
Başkan tesisleri geziyor, eksiklikleri not aldırıyordu.’ Hocam çay içelim’ teklifinde bulundu.
***
Çaylarımızı içerken kendisine ve yönetimine hayırlı olsun dileğinde bulundum.
‘Hocam, biz hiç bilmediğimiz bir yola girdik, siz ise Boluspor’un pek çok kademesinde yıllarca çalışmış tecrübeli insanlardan birisisiniz, desteklerinizi esirgemeyiniz, yol gösteriniz’ dedi.
‘Yazılarınızı takip edenlerden biriyim, dikkatimi çekti aylardır Boluspor ile ilgili yazılar yazmıyorsunuz niye?’ diye de sordu.
‘Sayın Başkan, Boluspor’ da yıllardır değişen bir şey yok. Alt yapıdan çıkartıp üst yapıda kalıcı olmasını sağladığımız futbolcu yok.
Alt liglerden futbolcu transfer edip, diğer liglere satıp para kazandığımız futbolcu yok. Milli takımlara gönderdiğimiz oyuncu yok.
Her geçen sezon borç yükü artarak geliyor, sadece sezonlar kurtuluyor. Birkaç Boluspor sevdalısının dışındaki insanlar ise artık Boluspor’dan bıktı kaçıyor.
Haydi, varsın bu saydıklarım olmasın; Boluspor bir zamanlar olduğu gibi artık camiayı kucaklaştırmıyor, bölüyor parçalıyor.
Kısacası, Boluspor vermiyor hep alıyor. Yıllardır bu konuyu işlemekten, tekrara düşmekten bıktım; onun için yazmıyorum’ diyerek cevap verdim.
***
Başkan Alan ile bu konular üzerine sohbetimiz devam ederken, ‘Hocam kongre ve öncesin de Boluspor’un sahipsizliğini gördün. Boluspor bana mı kaldı? Bu boşluğu ve dağınıklığı gördüğüm için çıktım, ateşten gömleği üzerime giydim’ derken, kendisi ile barışık olduğunu ispat eden bir örnek verdi.
‘Hocam, Bolumuzun Elmalık mevkiinde yıllar önce çekilmiş başrolünü Kemal Sunal’ın oynamış olduğu deli deli küpeli filmi vardı hatırlar mısın? Hani ilçeye giden yollar kardan kapanmış, akıl hastanesinden kaçan iki kişi yeni kaymakamını bekleyen bu ilçeye gelmişti. Belde de yaşayanlar gelen bu iki kafadarı kaymakam ve hâkim zannetmişlerdi. Bu iki kafadar da bozuk düzene çeki düzen vermişler, adaleti sağlayıp ilçeyi ihya etmişler ve yaptıkları doğru işler ile insanların kalplerini fethetmişlerdi. İşte biz o’yuz ‘ dedi.
‘Ama filmin sonunda kar nedeniyle kapanan yollar açılmış, gerçek kaymakam gelmiş ve onlarda kaymakamlığın arka kapısından kaçmışlardı’ hatırlatmasında bulundum.
Cevap vereceği sırada bir telefon geldi, karşısındaki kişi kimdi bilemiyorum.
Ama
Mikrofon açık olmamasına rağmen orada bulunanlarda dâhil herkes duydu. Telefondaki kişi ‘Başkan, alt yapıya bağış diyerek istemiş olduğun 25-30 kişilik otobüs ile Doblo araç bizden’ dedi.
Başkan memnun bir ifade ile gülerken, ‘‘Hocam bu sohbeti yazmak istersen DİREKSİYONDA DELİ VAR demeyi ihmal etme’’ diyerek yukarıda da ifade ettiğim gibi kendisi ile barışık olduğunu gösterdi.
‘Evet, Boluspor’ a başkan olacak kadar delisin’ diyecek halimiz yoktu ya.
‘Kim deli, kim veli?
Bilemezsin ki!
Velilikle delilik arası, görünmez bir çizgi’ dedim.
Not: Bu yazıyı Boluspor tarihinde yer alması için yazdım.
Çünkü
Aktan karadan alanlar, sazdan sözden anlayanlar için çok şey ifade ediyor
21.06. 2025
Muharrem Demirel
