"Kuralları baştan koymak" yönetmenin ilk şartlarındadır.
Ancak yönetirken kural ya da kurallar koymak;
Kuşkuları artırır,
Ayrışmaları körükler,
Düşmanlar yaratır,
Birlikteliğe zarar verir,
Güveni sarsar,
Kargaşayı artırır,
Şefaflığı sorgular hale getirir,
Ve yönetim gurubunu hızla otonomluğa sürükleyerek diktatör haline sokar.
...
Kulübün daha başta alıp ilan etmesi gereken basınla ilgili aldığı ve kamuoyuna bildirilerle yansıttığı kararlar; sonradan çıkartılan kararnamelerdir ve yönetim zafiyetine yorum açarak, yukarıdaki tehlikeleri beraberinde getirir.
Kısaca; kısmi olarak sonradan alınan kararlar; önceden düşünülerek alınması halinde kulüp için yararlı olabilecekse de olaylar ya da başarısızlıklar sonunda yürürlüğe konuyormuş gibi gündeme getirilirse, bu sonun başlangıcı olabilir.
Basının yansıttığı fikir ve eleştiriler büyük bir bölümüyle camianın dışarda konuşup paylaştığı fikirlerin özüdür.
Bu bağlamda; bu fikirlere savaş açmak, onları ara karaname kamçılarıyla terbiye etmeye çalışarak izole etmek şu aşamada yönetim dışındaki camiaya savaş açmakla eş değerdir.
Sporcuların izole edilmesi; her yerde gözükmemelerinin sağlanması; yapılan işin aslında bir şov olması sebebiyle doğru bir karardır. Sporcu taraftarı, taraftarda sporcuyu özlemelidir. Çünkü taraftar gözünde sporcu bir insan üstü varlık gibi algılanır. Yüz göz olunması halinde verilen yaşamsal görüntüler bu algılamadaki hayal kırıklıklarını artırır. Ancak bunun dozajını ayarlamak son derece önemli bir yönetimsel beceri ister.
Bu duygularla hareket etmemek, sadece şahsi duygu patlamalarıyla alınan ara kararlar kaostan başka bir şey getirmeyeceği gibi, alet edilen sporcuları da hızla gözden düşürür.
Ellerindekinin bir emanet olduğunu iyi bilen yönetimin bu hasasiyetleri göz önüne alarak davranmaları kulübümüzün geleceği için son derece önemlidir.
