Sözün bittiği yer...
Yazsak bir türlü, yazmasak bir türlü...
Çünkü mesele Boluspor olunca; aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık.
Kulübün yaşı 54 dedik; Sakaryaspor’u, bu gün son gün yarınsa yeni sene, adım atılan yaş 55 oldu; Samsunspor’u, berabere kalıp VIP’te kavga ettik; Eskişehirspor’u, basında haber çıktı, komşudan alt yapıya destek almışız; Karabükspor’u hatırladık.
Bize göre saydığım şehirlerin nüfusuna bir sıfır daha ekleyin, aradaki farkımızı bir kez daha hatırlayın.
Peki neredeler, ne yapıyorlar şimdi?
Düşmeye namzet Eskişehirspor gibi işin içinden çıkılmaz sorunlarla düşen bu takımlar ya amatöre doğru yelken açtılar ya da çıkacağız diye kurtlar vadisinde tırmalıyorlar.
O kadar zor bu duruma düşmek işte!
Bize gelince; daha çok şükür bu ligdeyiz ve önümüzde oynanacak 17 zorlu maç, 51 puan var. Zor diyorum, çünkü her maçtaki rakibimiz ya düşme hattından uzaklaşmak ya ilk ikide yer almak ya da kendini ilk altıya atmak için karşımıza çıkacak.
Kısaca bu ligde hedefsiz takım yok artık!
İkinci yarıya kadro ya da mental olarak bu düşüncelerle hazırlanmak lazım. Hedef aslında ligde kalarak bir alt ligde şampiyon oluyormuş gibi heyecan yaratmak, bütünlük sağlamak.
Gelelim yönetime.
Bakın beyler; Milli Takım’ı dünya üçüncüsü yapan, kariyeri başarılarla dolu, şu an yine aynı milli görevi üstlenen Şenol Güneş bu sınırlarda anılsa akla kariyeri değil Boluspor’u küme düşürdüğü gelir. Yani geçmişte ne yapıp ne ettiğiniz önemli değildir. Kötü, tüm iyileri yutacak kadar zalimdir. Sizde böyle olmamak için “nerede yanlış yapıyorum?” sorusunu çevrenizde, hocada orada burada arayacağınıza, bakmadığınız en yakın köşe bucağı kurcalayın. Vazgeçmediklerinizi, vazgeçememe nedenlerinizi gözden bir kez daha geçirin. Hatayı yapan devamlı kontrol etse de hatasını görmez. Bilenlere sorun. Yalnızlaşmayı bunun yanına bir koyun, koyu düşüncelere dalın. Zor kırılacak kadar sert gözüken cevizin içine ufacık kurt sızdı mı her şey normal gibi gözükürken içi çürür gider.
21 kere söyledim, 21. kez daha söyleyeyim; biz bu ligin takımıyız, burada kalmalıyız. Aç tavuk kendini darı ambarında hisseder. Haddimizi bilemeli, yukarı çıkacağız diye hırs yapmadan Altınordu gibi olmalıyız. Yerli ve milli kendi oyuncularımızı çoğaltarak yavaş yavaş, keyif alarak, keyif vererek merdivenleri sabırla çıkmalıyız.
Yoksa kötü olduk mu alt ligde temlik koyacak gelir de yok yayın da...
Hal böyle olunca milletin birbirine racon keseceği kongrelerde artık hayal! Biz bize kalırız.
Diyeceğim o ki; geçtiğimiz kongrede aday çıkmasına rağmen “biz bu kulübü kötüye götüreceklere teslim etmeyiz” diye misyon üstlenenler, bu kulübü kötüye götürmeden geleceğe teslim etmeliler.
Aksi halde tadımız tuzumuz kaçmasın!
